Kocaeli Zirve’yi de bünyesinde barındıran ve bağlı bulunduğumuz Global Medya, yeni yerine taşınıyor.
Dijital yayıncılık konusunda çok daha aktif ve etkin bir yayıncılık anlayışı ile ilerleyen günlerde karşınızda olacağız inşallah.
Bunun için ciddi yatırımlarımızın müjdesini verebilirim size.
İşte bu amaçla çok daha geniş ve ferah olan Leyla Atakan Caddesi üzerindeki yeni yerimizin doğalgaz, elektrik ve su abonelikleri için dün sırasıyla bu kurumlara gittim.
Neler gördüğümü ve yaşadığımı sizlerle paylaşacağım.
İZGAZ için köpek kadar değerimiz yok!
İlk önce bitmek bilmeyen kuyrukların olduğu İZGAZ’a gittim.
Çünkü, ‘’Bugün İZGAZ’dan çıkabilirsem eğer diğer kurumlarda da işlerimi çözerim.’’ Demiştim.
Öyle de oldu gerçekten ama nasıl oldu tek tek anlatayım size…
İZGAZ’dan içeriye girdim, sıra numarası aldım.
Sıra numarası alınca öyle sıramı içeride sıcakta bekleyeceğim diye düşünüyorsanız yanılıyorsunuz.
Numaranızı aldıktan sonra resmen dışarıya atılıyorsunuz.
Soğukmuş, yağmurmuş, oturacak yer yokmuş İZGAZ’ın umurunda değil.
Öyle dakikalarca da değil saatlerce bekleyebiliyorsunuz soğukta.
Aracı olanlar çok şanslı, aracının içinde sırasının gelmesini bekliyor, ara sıra da sıra numarasını kontrol etmek zorunda kalması da cabası.
Ancak aracı olmayanlar ya yağmurda sırılsıklam ıslanıyor ya da duvara yapışık bir şekilde ‘’TIP’’ der gibi bekliyor.
Dışarıdaki insanların bu halini benim halkıma kimse layık göremez.
Bu mu hizmet?
Bu mu benim insanıma verilen değer?
Bu mu benim insanımın hak ettiği?
Yemin ederim, benim insanım bu muameleyi köpeğe layık görmez, köpeğe bile yüreği acır insanın.
Kaldı ki bu insanlar buraya dilenmek için gelmiyor.
Parasını verip hizmet almak için buradalar.
İçlerinde iş adamı da var, esnaf da var, memur da var, işçi de var…
Her kesimden insanı bu derece ezmeye kimsenin hakkı yok.
Dışarıdaki bu manzaradan sonra sıram gelince içeriye girdim, evraklarımı içeriye verdim, ancak bir sorun var.
‘’Vergi Levhanız eksik’’, dediler.
Bende ‘’Vergi Levham telefonumda var, sizden mail adresi alıp, gönderebilirim, öylece çıkartmanız mümkün değil mi’’ dedim.
Yan taraftaki genç adam hemen söze girip ‘’Beyefendi burası kırtasiye mi?’’ demesin mi?
Bu sözle kafamın tası attı resmen!
Yüksek sesle ‘’Bu çıktıyı alıp bankaya götürmeyeceğim Beyefendi, sizin işleminiz için kullanacağım ’’ deyince ortalık sus pus oldu.
Bir kelime daha etseydi neler olacaktı bilemiyorum artık.
Neyse, elimiz mecbur!
Bir çıktı için onca merdivenleri in, dışarıya çık, kırtasiye bul, çıktını al, tekrar o biçimsiz merdivenlerden yukarıya çık, tekrar gişeye gel, sonra da hiç bir şey olmamış gibi buradan ayrıl öyle mi?
Bu yazıyı yazmaya kafaya koyduğum için kendimi teskin ediyorum da herkesin tutunduğu bir dal olmayabilir mesela.
Anlatabiliyor muyum İZGAZ ve çalışanları?
Bu arada numara sırası bekleyenlerin kendi aralarında konuşmalarında yanıldıkları çok önemli bir ayrıntıya dikkat çekmek istiyorum;
İZGAZ, Kocaeli Büyükşehir Belediyesi’nin bir kuruluşu değildir, dolayısıyla İZGAZ ile ilgili sitemlerin ve şikayetlerin adresi Kocaeli Büyükşehir Belediyesi değil yine İZGAZ yönetimidir.
Gerçi İZGAZ yönetimine şikayet etsen ne olacak?
Balık baştan kokar misali...
SEPAŞ, müşterisini neden FaturaMatik’e peşkeş çekiyor?
İZGAZ’dan ayrılınca elektrik aboneliklerim için hemen SEPAŞ’a doğru yola çıktım.
SEPAŞ’da Yahya Kaptan’a taşındığı için şehir trafiğiyle boğuşmak zorunda kaldım.
Akşam saatlerinde nedir bu Yahya Kaptan’ın trafiği?
Ayrıca özel aracı olmayanların SEPAŞ’a nasıl ulaşım sağlayacağını hiç düşünen olmamış mı acaba?
SEPAŞ’a yakın ne yolcu ne de tramvay durağı var?
SEPAŞ, bu binayı acaba yöneticileri için mi kiraladı diye düşünmeden edemedim doğrusu.
SEPAŞ’taki işim yarım saat sürmeden bitti ve ben buradan köşe yazım için malzemesiz ayrılıyorum derken SÜRPRİZZZ!
Elektrik aboneliğimizin depozitosunu yatırmak için SEPAŞ çalışanı tarafından yine SEPAŞ içerisindeki FaturaMatik gişesine yönlendirildim.
Gişedeki bayan ‘’Ödemeleri ya nakit ya da kredi kartına taksitle alabiliyorum’’ dedi.
‘’Peki, kredi kartına tek çekim neden yapmıyorsunuz?’’ diye sorduğumda bayandan ‘ÇIT’’ çıkmadı.
Öğrendiğime göre kredi kartına tek çekim yapmayıp, kredi kartına 2 taksite tam yüzde 4 faiz alıyorlarmış.
Şaka gibi değil mi?
Peki bu TEFECİLİCİK olmuyor mu Allah aşkına?
Nedir bu milletin muzdaripliği?
SEPAŞ, müşterisini neden FaturaMatik’e peşkeş çekiyor.
Paramı FaturaMatik’e yedirmemek için ödememi nakit yapıp oradan ayrıldım ama aklımda parası olmayan kıt kanaat geçinen kredi kartına ikiyüz üçyüz lira boşluk açıp onun da yüzde 4’ünü FaturaMatik’in cebine inmesine sebep olanlarda kaldı.
Bütün bu millet adına söylüyorum;
Allah’ınızdan bulun inşallah.
İyi ki varsın İSU İzmit Şube Müdürlüğü
Bütün bu cendereden sonra son işlemim için saat 17:00’ye çok az kala Kadıköy Mahallesi’nde bulunan İSU İzmit Şube Müdürlüğü’ne gittim.
Ancak elimde ne abonelik numarası var ne de umudum.
Abonelik işlemlerimi yaptıramayacağımı biliyorum ama olsun yine de bir şansımı deneyeyim dedim.
İçeriye girdim, sıra numaramı aldım, sıcacık bekleme salonunda oturdum, sıra numaram yanınca gişedeki memurun yanına gittim, derdimi anlattım.
İşyerindeki onca sayaç içinde sayacımızı bulamadığımı, bizim su sayacında başka abone ismi olduğunu ve işin içinden çıkamadığımı söyleyip bana yardımcı olmalarını rica ettim.
Burada çalışanların içlerinde bir tane mi somurtan çıkmaz arkadaş!
Hepsinin yüzü gülüyor Maşallah.
Hepsi birbirinden nezih, birbirinden güleç insanlar.
Hepsi bambaşka insanlar.
Peki sorunumu çözdüler mi?
Yemin ediyorum, aynı anda üç farklı memur ilgilendi sorunumla.
Google haritası çıkarttılar, önceki aboneliklere baktılar, başka olabilirlik ihtimallerini düşündüler ama sonunda da aboneliğimi yaptılar.
Abonelik konusunda umutsuz girdiğim bir kamu kuruluşundan hem işim görülmüş olarak ayrıldım hem de gülen yüzleri gördüm.
Bu durum şans değildir.
Bu en baş nasılsa aşağıya doğru da gidişin göstergesidir aslında.
İSU İzmit Şube Müdürü’nü hiç görmedim ve tanımıyorum ama çalışanları ile onu tanımış oldum, çok memnun oldum.
İyi ki varsın İSU İzmit Şube Müdürü,
İyi ki varsın İSU İzmit Şube Müdürlüğü.
