2021 yılı hem dünya, hem ülkemiz, hem ilimiz açısından son derece hareketli geçmişti. Aslında bu hareketlilik genelde olumsuz olaylarla ilgiliydi.
Dünyada savaşlar, krizler, kavgalar; ülkemizde doğal afetler, gün içinde birkaç kez değişen etiketler ve pahalılık; ilimizde trafik kargaşası, Yürüyüş Yolu üzerindeki keşmekeş, arka arkaya vefat haberlerini aldığımız bu kentin değerli insanları hep haber konusuydu…
Geçen yılın hemen her gününde, hepimizin, “Vay canına bu da mı oldu?” diye düşünmesine neden olan, gazeteler için “Manşet” değeri taşıyan haberler, olaylar yaşandı.
2022’de üçüncü pazar gününe geldik. Dünya, ülkemiz ve kentimiz geçen yılla kıyaslandığında çok daha sakin günler geçiriyor…
Dünyanın gündemi, “Koronavirüs aşısı olmayı reddeden” dünyanın 1 numaralı tenisçisi Jokoviç’in Avusturalya’dan sınır dışı edilmesi… ABD’deki enflasyon, Rusya-Ukrayna gerilimi, bazı bölgelerdeki yanardağ patlamaları falan...
Ülkemizde siyasi gerilim devam ediyor, özellikle gaz ve elektrik faturaları can yakıyor olsa da yeni yılda bir sakinlik, dinginlik sanırım herkes tarafından hissediliyor. Koronavirüsün omicron varyantı nedeniyle salgının tehlike boyutları artmış olsa da neredeyse kimse bunu da pek umursamıyor.
İlimizde Yürüyüş Yolu inşaatı kargaşası büyük ölçüde bitmiş görünüyor. Akaryakıt fiyatlarına gelen son zammın ardından özellikle sabah ve akşam saatlerinde büyük sıkıntı devam ediyor olsa da trafik çilesinde bile sanki biraz azalma var. Şu sıralar en büyük derdimiz Kocaelispor’un durumu gibi gözüküyor.
…………………………….
Ulusal ve yerel gazetelerin manşetlerine bakıyorum. Büyük bir olay yok… Son günlerdeki en önemli olay, Fatih Terim’in G.Saray yönetimi tarafından işinden kovulması.. Bu dönemde hala gazeteci olsaydım, yönettiğim gazeteyi nasıl bir manşetle çıkartırdım diye da zaman zaman düşündüğüm oluyor. Gerçekten yeni yılın ilk üç haftasında dünyada, Türkiye’de ve Kocaeli’de atılacak sağlam bir manşet olmadı. Televizyonların haber kanalları bile aynı haberleri günlerce döndürüp duruyor.
Çok sevdiğim bir Türk Sanat Müziği şarkısının güftesinde şairin dediği gibi, “Aheste çek kürekleri mehtup uyanmasın” demek geliyor içimden... Umarım ve dilerim, sakin başlayan bu yıl aynı şekilde sakin ve huzurlu devam eder.
BUGÜN 16 OCAK
Değerli okurlar; bugün 16 Ocak… Bu tarih, ilimiz için, özellikle bizim ilimizdeki medya camiası için çok önemli bir tarihtir. Bugün, “Kocaeli Basını Onur Günü” olarak anılır.
Gazi Mustafa Kemal Atatürk, 1922’de Kurtuluş Savaşı’nı noktalamış, yeni Türkiye Cumhuriyeti için çalışmalarını başlatmış... 1923 yılının ilk günlerinde, 16 Ocak günü, İzmit’teki Av Köşkü’nde bir basın toplantısı düzenlemiş. Bu toplantıda hem Türkiye’ye, hem dünyaya Türkiye Cumhuriyeti’nin kurulacağını ilan etmiş.
Türkiye’de sadece Kocaeli medyasının böyle özel ve çok önemli bir günü bulunuyor. Ben bir dönem Başkanlığını yapma şerefini de yaşadığım Kocaeli Gazeteciler Cemiyeti’nden, birilerinin isteği üzerine ihraç edilmiş, yani kovulmuş bir adamım. Bu nedenle, 16 Ocak onurunu sadece kendi içimde yaşıyorum.
65 yıla yaklaşan hayatımda gazetecilikten başka hiçbir iş yapmadım. Ama hayatım boyunca bir tek gün bile “Ben gazeteciyim” diye hava atmadım.
Kocaeli yerel medyasının Türkiye’nin en güçlü, en saygın yerel medyası olduğu günleri bilirim. Bugün ilimiz medyasının içinde bulunduğu rezil ve kepaze durumdan da en fazla üzüntü duyan kişiyim. Bu nedenle 16 Ocak Kocaeli Basını Onur Günü’nde, çoğu beni sevmeyen, bir bölümü beni hiç tanımayan, ama bu meslek içinde yer alıp, bu meslekten para kazanan arkadaşlarıma küçük bir tavsiyem olacak.
Değerli dostlar, mesleğinizin ve bu kentin kıymetini bilin. Birilerinin oyuncağı, maşası haline gelmeyin. Bu meslek, iyi yaparsanız, ilkelerinden şaşmazsanız sizi çok onurlu insanlar haline getirir. Ama nerede beleş yemek yerim, hangi siyasetçiden ne hediye alırım beklentisi içinde, ilkesiz gazetecilik yaparsanız, sizi kepaze de edebilir.
Bu kentte yaşayan, kendisini, “Gazeteci” olarak tanımlayan herkesin 16 Ocak bayramını kutluyorum. Lütfen, bu kentte bu mesleği daha fazla ayaklar altına almayın.
KILIÇDAROĞLU İLE GÖRÜŞTÜM
Annemin vefatının ardından belki binlerce kişi aradı, taziyelerini iletti. Herkesten Allah razı olsun. Ama geçen gün öyle bir telefon geldi ki hem çok şaşırdım, hem çok hoşuma gitti. Telefonumun ekranında Ankara kodlu bir numara belirdi.
Açtım, “CHP Genel Merkezi’nden arıyorum” dedi kadın sesi, “Genel Başkanım sizinle görüşmek istiyor, müsait misiniz?” diye sordu.
Heyecanlandım, “Müsaitim, onur duyarım” dedim.
Belli ki, il başkanı değerli dost Harun Yıldızlı, Genel Başkana bilgi vermiş.
Telefonumda Sayın Kemal kılıçdaroğlu’nun sesi, “Başınız sağolsun” dedi.
“Anneniz kaç yaşındaydı” diye sordu.
Annemin yaşını söyledim, “Sizinle görüşmekten onur duydum. Çabalarınızı takdirle takip ediyorum” dedim.
“Merak etmeyin, yorulmadan çalışmaya devam edeceğim” dedi.
Kılıçdaroğlu ile görüşmek, sesini telefonumda duymak benim için büyük onurdu. Ayrıca CHP’lilerin de artık böyle nazik jestleri umursadığını anlamak hoşuma gitti.
Kusura bakmayın… Bu pazar yazısını da “Rakı-balık” muhabbeti yapmadan kapattık. Umarım, gelecek Pazar özlediğiniz konuda bir yazı malzemesi bulabilirim.
